زن تنها در سفر

مدت‌هاست که اینجا باهم سفر میکنیم و مدت‌هاست که من از نوشتن #سفرتنها یا #زن_تنهای_مسافر یا هرچیزی شبیه این دوری میکنم و دلایل خودم رو دارم. یکی از دلایلم اینه که سفرتنها باعث میشه ترس نهادینه شده در مغز ما از رفدن و از تنهایی، تداعی شه. ترسی که راستش به اون شکل تو خیلی از سفرها معنا نداره. درسته اسمش سفرتنهاست و در تمام این‌ سالهای سفر، عزم سفر و رفتن و برگشتن از مقصد به تنهایی و به عهده‌ی خودم بوده، اما همیشه هزاران آدم و هزاران داستان سر راهم قرار گرفتن و دقایق زیادی از زندگی در سفر رو به معاشرت با آدم‌هایی گذروندم که شاید اسمشون غریبه‌ست اما بعد از اولین جمله آشنا شدن. گاهی فقط باهم چند کوچه قدم زدیم، گاهی باهم غذا پختیم و یا رستوران رفتیم، گاهی فاصله بین دوشهر رو همسفر شدیم و گاهی فقط صدای هم رو از فاصله دوتخت در یک هاستل شنیدیم. تنها تفاوت سفرتنها با بقیه سفرها اینه که مسئولیت همه چیز برعهده خودته. خودت بلیت‌هات رو پیدا میکنی و میخری، خودت برنامه میریزی، خودت تیک میزنی، و خودت انتخاب میکنی چه زمانی معاشرت کنی و چه زمانی به غار تنهایی پناه ببری. کِی سایه‌ی روی سنگ‌فرشها دونفری شه و کی تنها از قدم‌های خودت و سایه‌ی خودت بر اطراف لذت ببری. پس راستش فکر میکنم تا وقتی سفر تنها نرم به طبیعت بکر و چند روز بمونم و یا جایی برم که هیچکی نباشه، استفاده از این هشتگ #سفرتنها باعث بشه اون ترس از تنها شدن و تنهایی (که نمیگم همه، اما خیلیها دارن) تشدید بشه. وگرنه بلیت رفتن به یه جای غریبه فقط شروع و حرکتشه که گاهی ترس داره، راه که افتادی چیزی ازش نمیمونه!
-
داستان جدا کردن #زن برای سفر تنها که بماند! جنسیت دادن به چیزی که جنسیت در اون معنی نداره. و مهم کردن این داستان برای زن‌ها که همین که اسم ببریم که زن تنهای مسافر، یه سری آدم فکر کنن که خب حتمن ترس داره که زن‌ها سفر برن و یه مساله عجیب و خارج از توانایی زن‌هاست، وگرنه چرا خیلی نمیبینیم مردی پای نوشته‌هاش بزنه : مرد تنهای مسافر؟! چه اهمیت داره این جنسیت وقتی سفر و چالش‌های سفر در حالت عام فارغ از جنسیته. اینجوره که من در مغزم نه تنها سفر میکنم و نه احساس میکنم جنسیتم اهمیت داره.. -
اما این دلیل نمیشه که تنهایی خودم رو در سفر نبینم و ازش لذت نبرم. تنهایی به معنای جستن خودم و فکر کردن و حرف زدن با خودم! تنهایی به معنای پیدا کردن خودم در شهر و در طبیعت #کاستاریکا، یعنی پیدا کردن سایه‌ام در آبشار و زیر رنگین‌کمون و در رفله شیشه‌ها در پنجره‌ای رو به اقیانوس آرام...